loading...

بلاگ نیوز,اخبار مهم روز

سوره ها به معوذتین معروف هستند؟,نام سوره ها به معوذتین معروف هستند؟,سوره های معوذتین کدامند,سوره های معوذتین چیست,سوره های معروف به معوذتین,سوره های معوذتین

آخرین ارسال های انجمن
عنوان پاسخ بازدید توسط
بهترین روش درمان کیست مویی | فوری و به صورت قطعی 0 189 darmannews
برگه تقلب تمرین کنندگان ابری dojo aws 0 148 admin
لیست تمام سریال های نمایش خانگی در سال 1403 0 124 admin
بهترین و خوشگل ترین ریمیکس های شاد 1403 بصورت رایگان 0 159 admin
سریال روزی روزگاری مریخ قسمت 9 منتشر شد! 0 264 shirnipazi
سریال خون سرد کی منتشر می شود؟ 0 161 shirnipazi
انتخاب مبل تختخواب شو 0 624 amir-seo
مشخصات بهترین مچبند هوشمند 2021 0 931 shirnipazi
مسترکارت 0 1178 pakansanat
چگونه سالنهای پرورشی و کارخانه های صنعتی را تجهیز کنیم 0 949 roya2020
برای افزایش ماندگاری بتن رنگی چه باید کرد؟ 0 821 roya2020
واحدهای تولیدی انواع مقاطع آلومینیومی 0 815 roya2020
رنگ آمیزی با غلطک طرح دار 0 794 nikoo2020
دستگاه کپی شارپ 5516 - تیشرت مخصوص چاپ سابلیمیشن 0 761 nikoo2020
فواید کاشت سریع ایمپلنت 0 787 nikoo2020
سمعک سیگنیا مناسب هر فرد 0 837 nikoo2020
روف گاردن (بام سبز) 0 875 shirnipazi
پنجره ترمال بریک 0 690 shirnipazi
آبنما چیست (صفر تا صد) (طراحی تا اجرا) 0 757 shirnipazi
قیمت انواع کارواش خانگی ماشین 0 696 shirnipazi

کدام سوره ها به معوذتین معروف است؟

ehsan بازدید : 545 1395/04/06 : نظرات (0)

کدام سوره ها به معوذتین معروف است؟

 

 سوره ها به معوذتین معروف هستند؟

,نام سوره ها به معوذتین معروف هستند؟,سوره های معوذتین کدامند,سوره های معوذتین چیست,سوره های معروف به معوذتین,معوذتين نام چه سوره هايي است

بعضي از سوره‎هاي قرآن نام‎هاي مختلفي دارند از جمله سوره‎هاي فلق و ناس است كه يكي از نام‎هاي آنها «معوذه» است و به هر دو سوره اطلاق «معوذتين» (دو معوذه) شده است،لذا به دو سوره «معوذتين»‌مي‎گويند و در روايات هم به اين دو سورة مباركه اطلاق «معوذتين» ‌شده است.

كلمه معوذه از «عَوْذ» گرفته شده به معناي پناه بردن و حفظ كردن خويش و پرهيز دادن از شر، از راه پناه بردن به كسي كه مي‎تواند آن شر را دفع كند.

 

علت نام‎گذاري اين دو سوره به معوذتين  

قبل از جواب دادن به اين سؤال تذكر اين مسأله لازم است قرآن خود را به عنوان شفاء معرفي مي‎كند و مي‎فرمايد: «وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ لا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلاَّ خَساراً؛[3] و ما آنچه از قرآن فرستيم شفاي دل و رحمت الهي به اهل ايمان است لكن كافران را به جز زيان چيزي نخواهد افزود» قرآن مي‎تواند براي كساني كه به او تمسك مي‎كنند و با او مأنوس هستند هم شفاي ظاهري براي آنها باشد و هم شفاي معنوي و روحي او باشد. 

امّا نسبت به اين سوره از روايات اين‎گونه استفاده مي‎شود كه اگر انسان خود يا ديگران را بوسيله اين دو سوره تعويذ كند، مريضي او خوب مي‎شود و از شروري كه در اين دو سوره بيان شده در امان خواهد بود، لذا از امام صادق ـ عليه السّلام ـ نقل شده که: «پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ مريض شدند، تب ايشان شدت پيدا كرد، جبرئيل (و ميكائيل) اين دو سوره را براي شفاي پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ نازل كردند، جبرئيل به قرائت سوره فلق و ميكائيل به قرائت سوره ناس در پايين پاي آن حضرت براي شفا متوسل شدند».

هم‎چنين امام صادق ـ عليه السّلام ـ مي‎فرمايد: «پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ فرمود: اگر كسي خواست به ديگري بدي انجام بدهد، و او بخواهد كه خدا اين شخص را از او دور كند (و مانع بدي او شود) پس وقتي كه او را مي‎بيند بگويد: «اَعُوذُ وَ بِحَولِ اللهِ وَ قُوَتِهِ مِن حَولِ خَلقِهِ وَ قُوُّتِهِم» و سوره فلق را بخواند بعد هم اين آيه را بخواند: « فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِيَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ» در اين صورت خداوند فريب هر فريب‎كاري و مكر هر مكركننده‎اي و حسد هر حسدورزي را از او دور مي‎كند و بايد اين كلمات را در صورت او بخواند».

باز نقل شده که امام رضا ـ عليه السّلام ـ يك فرد صرعي را (غشي) ديد، يك كاسه آب درخواست کردو بعد امام ـ عليه السّلام ـ سوره حمد و سوره فلق و ناس (معوذتين) را قرائت فرمود و در آب دميد، آب را روي آن مريض ريختند بعد هم مريض خوب شد و امام ـ عليه السّلام ـ فرمود :«ديگر به آن حالت بر نمي‎گردد».

و نقل شده كه بسيار مي‎شد پيامبر صلّي الله عليه و آله، امام حسن عليه السّلام و امام حسين عليه السّلام را با اين دو سوره تعويذ مي‎فرمود.

هم‎چنين پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ فرموده‎اند: «آياتي بر من نازل شده كه نظيرش نازل نشده و آن در سوره قل اعوذ است»

علامه طباطبايي در توضيح اين حديث مي‎فرمايد: شايد مراد پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ از اين‎كه فرمود مثل اين دو سوره بر من نازل نشده، اين باشد كه تنها اين دو سوره در مورد عوذه و حرز نازل شده و هيچ سوره‎اي ديگر اين خاصيت را ندارد.

پس مي‎توان گفت: اين دو سوره خاصيت تعويذ (پناه بردن به خدا) را دارد كه باعث مي‎شود انسان با اين دو سوره خود را از شروري حفظ كند و بدين جهت اين دو سوره به معوذتين نام‎گذاري شده است. در سوره فلق به پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ دستوري مي‎دهد از چند چيز به خدا پناه ببر البتّه اين دستور اختصاصي به پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ ندارد.

1. از شر هر مخلوقي چه جن و چه حيوانات و هر مخلوق ديگري كه شري همراه خود دارد؛

2. از شر شب وقتي كه با ظلمتش داخل مي‎شود، در اين‎جا خداوند شر را به شب نسبت داده، زيرا شبِ‌ تاريك، انسان شرور را در رساندن شر كمك مي‎كند لذا به همين خاطر شر در شب بيشتر از روز است، علاوه بر اين؛ انسان كه مورد حمله شرور واقع مي‎شود در شب ناتوان‎تر از روز است؛

3. از شر زنان جادوگر و ساحر؛

4. از شر حسود وقتي كه مبتلاء به حسد گشته و مشغول اعمال حسدورزي مي‎شود.

بعضي هم گفته‎اند اين آيه شامل شورچشمي نيز مي‎شود چون چشم زدن هم ناشي از نوعي حسادت است.

و در سوره ناس هم انسان خود را از وساوس شيطاني كه هر دم وسوسه مي‎كند، تعويذ مي‎كند و خود را در پناه خدا قرار مي‎دهد.

البتّه همان‎طوري كه مي‎دانيم اين دو سوره با «قل اعوذ» شروع شده‎اند كه متضمن تعويذ (پناه بردن به خدا) مي‎باشد از اين رو به اين دو سوره معوذتين گفته‎اند.

 

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:

1. طبرسي، تفسير مجمع‎البيان، (بيروت، دارالكتب العلميه، چاپ اول، 1417 هـ) ج 10، ص 392.

2. ناصر مكارم شيرازي، تفسير نمونه، (تهران، ناشر دارالكتب الاسلاميه، چاپ 15، 1374) ج 27، ص 454.

3. فيض كاشاني، تفسير صافي، (بيروت، مؤسسه الاعلمي للمطبوعات، چاپ دوم، 1402هـ) ج 5، ص 39.

4. سيد هاشم بحراني، تفسير برهان (بيروت، مؤسسه الاعلمي للمطبوعات، چاپ اول، 1419 هـ) ج 8، ص 437.

 

پي نوشت ها:

[1] . جويباري، رستگار، تفسير بصائر، قم، ناشر مؤلف، چاپ اول، 1413 هـ ، ج 60، ص 658.

[2] . ر.ك، هاشم‎زاده هريسي، هاشم، شناخت سوره‎هاي قرآن، تهران، انتشارات كتابخانه صدر، 1373، ص 632؛ و طباطبايي، سيد محمد حسين، تفسير الميزان، ترجمه سيد محمد باقر موسوي همداني، قم، انتشارات اسلامي، ج 20، ‌ص 680.

[3] . اسراء/ 82.

[4] . طبرسي، مجمع‎البيان، بيروت، دارالكتب العلميه، چاپ اول، 1418 هـ ، ج 6، ص 226.

[5] . خرمشاهي، بهاء‎الدين، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهي، انتشارات دوستان، چاپ اول، 1377، ج 2، ص 2123.

[6]  . توبه / 129 .

[7] . علي بن جمعه العروسي الحويزي، تفسير نورالثقلين، بيروت، مؤسسة التاريخ العربي، چاپ اول، 1422 هـ ، ج 8، ص 379.

[8] . علي بن جمعه العروسي الحويزي، تفسير نورالثقلين، بيروت، مؤسسة التاريخ العربي، چاپ اول، 1422 هـ ، ج 8، ص 379.

[9] . طباطبايي، سيد محمد حسين، تفسير الميزان، ترجمه سيد محمد موسوي همداني، قم، انتشارات اسلامي، ج 20، ص 683.

[10] .  همان .

[11] . علي بن جمعه العروسي الحويزي، تفسير نورالثقلين، بيروت، مؤسسة التاريخ العربي، چاپ اول، 1422 هـ ، ج 8، ص 379.

[12] . طباطبايي، سيد محمد حسين، تفسير ميزان، مترجم سيد محمد باقر موسوي همداني، قم، انتشارات اسلامي، ج 20، ص 680.

مطالب مرتبط
ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟